-
1 odwieść
глаг.• отвести• отговаривать• отговорить• отсоветовать• разубедить* * *odwi|eść\odwieśćodę, \odwieśćedzie, \odwieśćódł, \odwieśćodła, \odwieśćedli, \odwieśćedziony сов. 1. отвести, увести;2. od czego (namówić do zaniechania) отговорить от чего, отсоветовать что; ● \odwieść kurek взвести курок+1. odciągnąć
* * *odwiodę, odwiedzie, odwiódł, odwiodła, odwiedli, odwiedziony сов.1) отвести́, увести́•Syn:odciągnąć 1)
См. также в других словарях:
odwieść — dk XI, odwieśćwiodę, odwieśćwiedziesz, odwieśćwiedź, odwieśćwiódł, odwieśćwiodła, odwieśćwiedli, odwieśćwiedziony, odwieśćwiedzeni, odwieśćwiódłszy odwodzić ndk VIa, odwieśćdzę, odwieśćdzisz, odwieśćwódź, odwieśćdził, odwieśćdzony 1. «wiodąc,… … Słownik języka polskiego
